Erytrea to kraj, który dla wielu pozostaje tajemnicą, choć ma do zaoferowania znacznie więcej niż tylko egzotyczne krajobrazy. Położona nad Morzem Czerwonym, zachwyca bogatą historią, kolonialnym dziedzictwem oraz dziką, nieskażoną przyrodą. To miejsce idealne dla tych z Was, którzy chcą odkrywać mniej uczęszczane szlaki turystyczne.
Erytrea między górami a pustynią
Na wschodzie Erytreę oblewają wody Morza Czerwonego, a jej linia brzegowa ciągnie się na ponad 1000 km, obejmując liczne wyspy, w tym Archipelag Dahlak. Geograficznie kraj ten jest bardzo zróżnicowany – od wyżyn i gór na zachodzie po nadmorskie niziny i rozległe pustynie. Wyżyna Erytrejska stanowi centralną część kraju i jest zamieszkiwana przez większość ludności. Z kolei wschodnie niziny to gorące tereny, gdzie temperatura latem często przekracza 40°C. Takie różnice sprawiają, że każdy region Erytrei ma coś unikatowego do zaoferowania. Nie można zapomnieć o regionie Danakil – jednym z najgorętszych miejsc na Ziemi. Pustynny krajobraz rozciąga się aż do sąsiedniej Etiopii i jest domem dla wulkanów oraz solnych równin. Wybrzeże Morza Czerwonego to zupełnie inny świat, pełen raf koralowych, gdzie nurkowie mogą podziwiać podwodne bogactwa tego zakątka Afryki. Klimat Erytrei jest równie zróżnicowany, co jej krajobrazy. W wyżynnych obszarach, takich jak stolica Asmara, panuje przyjemna temperatura w ciągu dnia, a noce są chłodne. Z kolei niziny na wschodzie i południu charakteryzują się upałami i niewielką ilością opadów. Najlepszą porą na podróż są miesiące od listopada do lutego, gdy można uniknąć skrajnych upałów, a krajobrazy przybierają żywsze barwy.
Kolonialne dziedzictwo Asmary
Asmara, stolica Erytrei, to miasto o bogatej historii i niepowtarzalnym uroku, którego architektura przyciąga miłośników zabytków. Przez lata była ona centrum włoskiej obecności kolonialnej, co pozostawiło wyraźne ślady w urbanistyce i stylu budynków. Spacerując po głównej ulicy Harnet Avenue, można podziwiać budynki, które wyglądają jak przeniesione z lat 30. XX wieku w Europie. Katedra św. Józefa to jedno z najbardziej charakterystycznych miejsc w Asmarze. Wyróżnia się swoją strzelistą wieżą i neoromańskim stylem, który przypomina włoskie kościoły. Kino "Cinema Impero", zbudowane w 1937 roku, uchodzi za perełkę modernizmu i jedną z najlepiej zachowanych kinowych pereł architektury kolonialnej na świecie. Asmara to także miejsce związane z walką o niepodległość. Muzeum Narodowe przedstawia historię oporu Erytrejczyków przeciwko etiopskiej okupacji. Znajdziecie tu dokumenty, fotografie oraz artefakty ilustrujące burzliwe dzieje kraju.
Nieznane oblicza erytrejskiej kuchni
Erytrejska kuchnia odzwierciedla zarówno tradycje lokalne, jak i wpływy włoskich kolonizatorów. Podstawą wielu dań jest injera, kwaśny placek robiony z mąki tefowej, który pełni funkcję zarówno pieczywa, jak i talerza. Najczęściej podawany jest z różnorodnymi gulaszami, zarówno mięsnymi, jak i wegetariańskimi. Jednym z najbardziej znanych dań jest zigni – pikantny gulasz mięsny, zwykle wołowy lub jagnięcy, który doprawia się berbere – mieszanką przypraw zawierającą paprykę, czosnek, imbir i cynamon. Erytrejczycy uwielbiają także pasta z wpływów włoskich, zwłaszcza spaghetti z sosem pomidorowym, które w miejscowych restauracjach przyrządzane jest z lokalnym twistem. Na wybrzeżu warto skosztować świeżych owoców morza, zwłaszcza grillowanych ryb czy krewetek. Popularne są także dania z soczewicy, ciecierzycy i warzyw, często przyprawiane kolendrą, czosnkiem i ostrymi papryczkami. Do posiłku obowiązkowo pije się tradycyjną kawę, przygotowywaną podczas specjalnych ceremonii.
