Nowa Zelandia, kraj, którego krajobrazy zapadły nam w pamięć dzięki kultowemu filmowi Władca Pierścienia, coraz częściej pojawia się na liście marzeń wielu podróżników i turystów, jako wspaniałe miejsce do spędzenia wakacji. Nowa Zelandia to państwo wyspiarskie, zwane Krajem Długiej Białej Chmury. Położone na zachodnim Pacyfiku, składa się z dwóch wysp, Północnej i Południowej, a także z kilku pomniejszych (np. Wyspy Chatman). W dalszym ciągu pozostaje dla nas krajem dosyć tajemniczym i niezbadanym, a z perspektywy Polaka – położonym na końcu świata. Co warto wiedzieć o Nowej Zelandii?
Historia Nowej Zelandii
Zacznijmy od początku, czyli od historii Nowej Zelandii. Z różnych źródeł wiemy, że do XIII wieku tereny należące do obecnej Nowej Zelandii były bezludne, albo zamieszkałe jedynie przez dzikie plemiona żyjące głęboko w dżungli. Prawdopodobnie pierwszymi przybyszami na wyspach byli Maorysi, którzy dotarli tutaj około 1280 roku. Oczywiście na temat odkrycia wysp powstało wiele legend, m. in. o Kupe, który przypłyną z Hawaiki (krainy, z której wywodzą się ludy polinezyjskie) i nazwał odkryte przez siebie Aotearoa, czyli Kraina Długiego Białego Obłoku. Później, bo w XVII wieku na wyspy przybył Abel Tasman, którego zaatakowali tubylcy – i zrezygnował z dalszych odkryć. Dopiero w 1769 roku kolejny śmiałek, James Cook, zaczął kolonizować tereny Nowej Zeladnii. Nie obyło się bez krwawych starć, zwłaszcza, że wkrótce do Australijczyków dołączyli więźniowie z Wielkiej Brytanii, którzy zostali zesłani na wyspy. Dopiero w 1907 roku Nowa Zelandia, a konkretniej zjednoczeni w niej Maorysi, utworzyli własny rząd w ramach kolonii brytyjskich, a po wielu konfliktach zbrojnych, w 1947 roku Nowa Zelandia uzyskała niepodległość.
Informacje podstawowe: jakich dokumentów potrzebujemy, by przekroczyć granicę?
Zapewne wiele osób zastanawia się nad tym, jak wyglądają prawne aspekty przebywania na terenie Nowej Zelandii. Tutaj dobra wiadomość dla obywateli Polski, nie potrzebujemy wizy, jeśli pobyt w kraju ma charakter turystyczny i nie trwa dłużej niż 3 miesiące. Kartę wstępu dostaje się na lotnisku, a z dokumentów trzeba okazać paszport, który jest ważny co najmniej 3 miesiące, bilet powrotny oraz np. vouchery z potwierdzeniem opłaconych noclegów. Jeśli chodzi o kwestię wymaganych szczepień, to obowiązuje nas podstawowy zestaw, czyli szczepienia przeciwko błonicy, tężcowi, WZW czy chorobom zakaźnym (np. różyczka), zaleca się także szczepienie przeciwko wściekliźnie, ale nie jest ono obowiązkowe.
Ludzie i kultura w Nowej Zelandi
Tak jak wspomnieliśmy już wcześniej, rdzenną ludnością Nowej Zelandii są Maorysi. Co ciekawe, to jednak Europejczycy stanowią większą część ludzi zamieszkujących wyspy, bo szacuje się, że aż 70%! Oprócz nich, wyspy zasiedlają także Azjaci. Nowozelandczycy deklarują chrześcijaństwo, ale w odmianie innej, niż znane nam z Europy. W miarę rozwoju kraju, powstała religia synkretyczna, łącząca w sobie elementy chrześcijaństwa oraz religii maoryskiej. 35% mieszkańców wysp nie deklaruje natomiast przynależności do żadnej wiary. Obecnie, kultura maoryska jest odkrywana na nowo, a galerie i muzea cieszą się dużą popularnością wśród turystów. To, co zwraca uwagę cudzoziemców, to także tradycyjne maoryskie tatuaże, które wykonuje się na twarzy. Warto wybrać się na mecz piłki nożnej, bo przed każdym takim wydarzeniem Maorysi tańczą taniec Haka. Z ciekawostek warto dodać, że narodowym owocem Nowej Zelandii jest kiwi - kiwi to także gatunek ptaka oraz... popularne określenie na każdego mieszkańca!
